Begeleiding

Voor studenten ben ik vaak hun laatste kans om de studie vlot te trekken. Het gaat meestal om studenten met “extra bagage” zoals een functiebeperking en/of psychische  problematiek. Ze hebben allemaal de wens  het “weer op de rails te krijgen”. Met deze wens komen ze bij mij. Als laatste kans heeft mijn begeleiding succes of zal de student waarschijnlijk de universiteit moeten verlaten. Om deze reden krijg ik van hen meestal het eerlijke verhaal te horen. Ze geven mij uitgebreid toegang tot hun belevingswereld waardoor ik, door de jaren heen, een heel goed beeld heb gekregen van datgene wat een student helpt en hindert in zijn leerproces.

Fascinatie

Ik ben gefascineerd geraakt door de hardnekkigheid van bepaalde leerproblemen. Hierbij doel ik niet op de “klassieke” leerproblemen zoals mensen met dyslexie, autisme of een verstandelijke beperking kunnen ondervinden. Ik beschouw dergelijke “aandoeningen” helemaal niet als leerproblemen immers we kunnen ze niet weg leren. De beperking blijft wat we ook doen.

Het leerprobleem schuilt in hoe wij omgaan met onze beperkingen. Dit zijn problemen waar wij allemaal mee geconfronteerd kunnen worden, ongeacht onze achtergrond en begaafdheid. Het gaat om de angsten, frustraties en vertwijfeling die ons in de weg zitten bij moeilijke keuzes, vervelende opdrachten en onverwachte tegenslagen. Hoe wij daar mee omgaan is het terrein waar ik mij op begeef.

Ideeën

Reguliere onderwijskundige theorieën hielpen mij te weinig om hardnekkige problemen goed te kunnen begeleiden. Waarom lukt het wel om één student goed verder te helpen terwijl een andere student, met ogenschijnlijk hetzelfde probleem, totaal niet verder komt met mijn ondersteuning? Ik heb jaren gewijd aan deze vraag omdat het de kern raakt van mijn werk. Ik heb een visie over leren, doceren en begeleiding ontwikkeld door mijn ervaringen met studenten te analyseren, theoretisch te verklaren en vervolgens in mijn dagelijkse praktijk te toetsen. In 2009 heb ik mijn ideeën uitgewerkt in een boek (Studieproblemen). Sinds die tijd schrijf ik ook geregeld essays over mijn ervaringen en overpeinzingen in mijn werk. Zie hiervoor verder mijn Blogs.

Ontwikkeling

De afgelopen jaren hebben mijn werkzaamheden zich op twee manieren ontwikkeld waardoor ik mijn ideeën verder heb kunnen uitwerken. Op de eerste plaats worden op de RU steeds meer “bijzondere” studenten naar mij doorverwezen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de studenten met dyslexie, ASS, AD(H)D, geheugen en/of concentratieproblemen n.a.v. ongeluk of ziekte of studenten met een psychiatrisch verleden. Op de tweede plaats ben ik workshops en cursussen gaan geven aan docenten en begeleiders van onderwijsinstellingen buiten de RU. Dit zijn middelbare scholen, hbo’s, universiteiten en verenigingen van professionals (of ouders) in het onderwijs (zie Portfolio)

Op beide terreinen zijn mijn ideeën op de proef gesteld. Het was een uitdaging om te zien of mijn aanpak stand zou houden bij studenten met een bijzonder achtergrond en bijkomende problemen. Daarnaast was het maar de vraag of mijn ideeën aan zouden slaan bij ervaren professionals buiten de RU die al veel hebben gezien en behoefte hebben aan concrete en effectieve handvatten. Mijn ervaringen zijn heel positief geweest waardoor ik nog meer overtuigd ben van de juistheid en bruikbaarheid van mijn werkwijze.

Sinds 2011 heb ik mijn werk op de RU verminderd om mijn expertise aan te bieden aan onderwijsinstelling buiten deze universiteit.